این شرکت با بهرهگیری از متخصصان مجرب و استفاده از آخرین تکنولوژی روز دنیا تلاش میکند تا با کسب و حفظ جایگاه نخست در تولید محصولات مور نیاز صنایع نفت، گاز، پتروشیمی و پالایشگاهی، جایگاه مناسبی در صنایع مرتبط با وزارت نیرو و بازارهای هدف کسب کند. برای آگاهی از فعالیتها و عملکرد «فنفت» با حسن وفایی، مدیرعامل و عضو هیات مدیره شرکت صنایع تجهیزات نفت گفتوگویی انجام دادیم که میخوانید.
- لطفا درخصوص وضعیت طلب از شرکت مپنا توضیح دهید که چقدر و در چه مرحلهای است؟
مطالبات شرکت از مپنا ۳ مشخصه دارد؛ اول اطلاعات مربوط به ویژگیهای فنی محصولات بود که باید آماده و تحویل داده میشد که آمادهسازی آنها زمانبر بوده و در حال حاضر اکثر شرکتها تحویل دادند و در مرحله بررسی توسط شرکت مپناست. مورد بعد، ارزش افزوده بود که بین مناطق آزاد و سرزمین اصلی اختلاف وجود دارد و مطابق قرارداد باید پرداخت شود و مکاتبات برای اثبات آن انجام شده است و میتوانیم ارزش افزودهها را به نحوی وصول کنیم. البته باید اطلاعات را نهاد مربوطه (سازمان امور مالیاتی) تأیید کند که دریافت کنیم. بخش سوم مربوط به کارفرما و توانایی پرداخت آنهاست که با توجه به شرایط اقتصادی، مشکلاتی وجود دارد اما خوشبختانه در ۶ ماهه گذشته تمام اطلاعات آماده و ارائه و مشکل مرتفع شده و آماده است که کارفرما پرداخت کند. امید است که مشکلات در چند ماهه پیشرو رفع شود.
- ترکیب سرمایهگذاریهای شرکت شما را خارج بورسی تشکیل میدهد. آیا برنامهای برای سرمایهگذاری در بورس دارید؟
مطابق با اساسنامه، شرکت مجاز به خرید و فروش سهام در بورس نیست ولی از طریق شرکتهای زیرمجموعه که در حال حاضر دو شرکت ما آماده ورود به بورس است، در حال انجام سرمایهگذاری بلندمدت و پایدار در بورس هستیم. امید است ورود شرکتهای پارس پنگان، فناوری تجهیزات سرچاهی (وتکو) تا پایان سال به بورس قطعی شود. در سالهای آینده نیز در نظر است دو شرکت گسترش شیرسازی و توس پیوند را وارد بورس کنیم.
- افزایش سرمایه دیگری در پیش دارید؟
افزایش سرمایه شرکت در این مرحله که پذیرهنویسی آن تا تاریخ ۱۸/۸/۱۴۰۰ به اتمام میرسید، از ۴۴۰ میلیون ریال به ۱۲۰۰ میلیون ریال بوده که بالغ بر افزایش ۱۷۲ درصد سرمایه فعلی است. در سالهای آتی نیز برنامههایی داریم و در نظر است تجدید ارزیابی داراییها در دستور کار باشد که با توجه به حجم فعالیت شرکت و گروه، این زمینه وجود دارد که مراحل بعدی افزایش سرمایه را هم داشته باشیم.
بیشتر بخوانید:
۳.۵ میلیارد دلار پول بلوکه شده آزاد شد
- باتوجه به اینکه عمده بهای تمام شده ترکیب پرتفوی شما را شرکت گسترش شیرسازی تشکیل میدهد، برای بهبود عملکرد و سودآوری شرکت چه برنامهای دارید؟
در سال ۹۸ شرکت گسترش شیرسازی و شرکت تهران سوفا را با توجه به اینکه نوع کار این دو شرکت مشترک بوده است، به منظور همافزایی، ایجاد سوددهی و بالا بردن کارایی سیستم ادغام کردیم. بهای تمام شده سرمایهگذاری انتقال تهران سوفا به گسترش شیرسازی نزدیک ۳۰ میلیارد ریال بوده که به داراییهای گسترش شیرسازی منتقل شده است و حدود ۲۵۰ میلیارد ریال در سال ۹۹ افزایش سرمایه در این مجموعه بوده است. در حال حاضر پروژه احداث ریختهگری را انجام میدهیم و نوسازی ماشینآلات به شکل خاصی در گسترش شیرسازی صورت گرفته و محصولات جدیدی در آن تولید شده که حاشیه سود بالایی در این بخش ایجاد کرده است. در سال ۹۹ با توجه به کارهای انجام شده مانند ادغام و اجرای پروژههای توسعهای میتوان گفت سود عملیاتی شرکت به میزان قابل توجهی رشد داشته است و اگر تا پایان امسال ریختهگری به بهره برداری برسد، وابستگی به شرکتهای بیرونی را کاهش داده و ابتکار عمل تامین قطعات ریختهگری را کسب میکنیم و در ریختهگری نیز سودی از این بابت عاید شرکت خواهد شد و پارامترها و شاخصهای سودآوری شرکت به میزان قابل توجهی رشد خواهد داشت. برآورد قیمتی اجرای طرحها بالغ بر ۳۱۰ میلیارد ریال است که در سه سال بازیافت و اضافه خواهد شد و تأثیر مثبت بر قیمت تمام شده گروه میگذارد.
- شرکت مهندسی و بازرگانی پیچ و مهرههای صنعتی ایران از منظر عملکرد و سودآوری در چه شرایطی قرار دارد؟
در شرکت پیچ و مهره صنعتی ۲۴ درصد سهم داریم و متأسفانه این شرکت به دلیل نداشتن فعالیت در سالهای گذشته و عدم بازدهی مناسب و سودآوری در حال حاضر عملاً متوقف شده است و اندکی کار بازرگانی انجام میدهد و ما در سنوات گذشته از زمانی که شرکت از فاز تولید خارج شد، تقاضای فروش سهام را کردیم و از سهامدار عمده تقاضا کردیم سهام ما را خریداری کند اما متأسفانه با توجه به شرایط موجود تا به امروز موفق به فروش نشدهایم اما تمایل داریم این سهم را واگذار کنیم و از این صنعت خارج شویم.
- با توجه به تحقق زیان در سه ماه نخست سال، پیشبینی شما برای سودآوری تا پایان سال چیست؟
به دلیل اینکه موضوع فعالیت شرکت، سرمایهگذاری است، تا زمان برگزاری مجامع شرکتهای زیرمجموعه سود و زیان شرکت معنا و مفهوم ندارد و معمولا در سه ماهه درآمد شرکتهای زیرمجموعه در هلدینگ شناسایی نمیشود و صورت سود و زیان تلفیقی شش ماهه و آخر سال تهیه میشود. در نتیجه درآمدها و سودهای شرکتها شناسایی نشده و سه ماهه نتیجه عملکرد خود گروه است، به تبع درآمد اصلی نداریم و شاید درآمد ما برخی از اجارهها و درآمدهای متفرقه باشد که قابل توجه نیست. در نتیجه بالانس هزینهها و درآمدها که در سه ماهه شناسایی نشده است، شاید با زیان باشد اما قطعا در شش ماه که درآمد شرکتها شناسایی میشود و در مجموعه سود و زیان تلفیقی محاسبه میشود، سود خواهیم داشت.
- ممکن است درخصوص مقدار سود یا زیان تسعیر ارز در گروه توضیح دهید. در پایان سال جاری پیشبینی شما از این بخش چیست؟
اکثر قراردادهای ما ارزی است و گاهی اوقات در تسعیر مثبت و بعضی اوقات نیز منفی هستیم و با توجه به ارزی بودن قراردادهای شرکت، بالانسی در حسابهای شرکت ایجاد شده است. در سال ۹۹ مجموع زیان ناشی از تسعیر ارز گروه نزدیک به ۷۱۶ میلیارد ریال بوده که با توجه به انحرافات کم ارزی در مقایسه با نیمسال۱۴۰۰ اگر این روند ادامهدار باشد، افت شدیدی پیشبینی نمیشود. چون اکثر شرکتهای ما مانند توس پیوند و پارس پنگان که در سالهای گذشته به دلیل پیشدریافتها و بدهیهای ارزی و قراردادها، زیانده بودند، خوشبختانه توانستند کل مبالغ را شناسایی کنند و ذخیره بگیرند. بنابراین با توجه به سودآوری نرخ عملیات امسال پیشبینی میشود که زیان بالایی ناشی از نرخ تسعیر ارز نداشته باشیم.
- بدهی جاری شرکت در سال گذشته افزایش داشته است، برای مدیریت ریسک چه برنامههایی دارید؟
با توجه به حجم بالای قراردادی که در سال گذشته بسته شد، به میزان قابل توجهی پیشپرداخت دریافت کردیم و در نتیجه نزدیک هزار میلیارد تومان قرارداد بسته شد و به تبع، این پیشپرداختها در بدهیهای جاری ما قرار میگیرد و تمامی پیشدریافتها با توجه به اینکه قراردادها ارزی است، صرف خرید مواد اولیه میشود. همچنین با توجه به استفاده از مدیریت ریسک برای نوسانات ارز و خرید مواد اولیه و اختصاص پیشپرداختها به هر پروژه عمدتا خرید مواد اولیه را انجام میدهیم و مبلغی که در حسابها وجود دارد بیشتر مربوط به پیشدریافت قراردادهاست زیرا حجم بالایی بوده و رقم زیادی را نشان میدهد. وقتی قرارداد بسته میشود پرداختها به تبع بیش از دریافتها بهصورت خودکار در حسابها بدهی نشان میدهد و در حال حاضر بدهی جاری عمدتا مربوط به پیشدریافتهاست.
- چشمانداز سودآوری شرکت را برای سال آتی چگونه ارزیابی میکنید؟
پیرو شعار اقتصاد مقاومتی تمام تلاش شرکت در مرتفع کردن نیاز و تامین پایپینگ متریال پروژهها بوده است تا بتوانیم نیاز صنعت نفت، گاز و پتروشیمی را تأمین کنیم و بخش زیادی از محصولات بومیسازی شده است. خوشبختانه امسال در شرکت گسترش شیرسازی موفق شدیم شیر ۵۶ اینچ را داخلیسازی کنیم و همچنین شیرهای دیگری که در گذشته وارد میشد، در سال گذشته موفق به تولید کنترل والو شدیم و امسال نیز حجم قابل توجهی کنترل والو تولید میکنیم که بیشتر آن از خارج وارد میشد. در حال حاضر در تجهیزات سرچاهی والو ۱۵ هزار psi تولید میکنیم که برای اولین بار تولید میشود و خوشبختانه سعی کردیم نسبت واردات کالا به ساخت داخلی را به حداقل برسانیم. عمدتا مشکل تامین مواد اولیه است بنابراین با توجه به بالا بردن حجم و تنوع محصولات با اقبال کارفرمایان مواجه شدیم که منجر به بسته شدن قراردادهای خوبی برای سال جاری و آینده شد. در شش ماهه ۱۴۰۰ بیش از ۵۰ درصد از بودجهمان تحقق یافته و پیشبینی سود ۱۴۰۰ در بودجه محقق خواهد شد و حتی ممکن است بیشتر نیز محقق شود. برای سال آینده پیشبینی میشود که سود قابل توجه و بیشتر از امسال خواهیم داد و به افق ۱۴۰۱ خوشبین هستیم. با وجود اینکه پروژههای عمرانی کم است اما به خاطر نوع کار و برندمان توانستیم به اندازه مورد نیاز پروژهها تولید انجام دهیم و امید است با تغییر دولت تعداد پروژههای عمرانی نیز بیشتر شود.
بیشتر بخوانید:
اونس جهانی طلا میلی بر کاهش قیمت ندارد
- شرایط شرکت در سال ۹۹ روند رو به رشدی را از نظر سودآوری نسبت به سالهای ماقبل داشته و با جهش همراه شده است، بهنظرتان عمده فرصتهای پیشروی شما در این صنعت در سالهای آتی چیست؟
با داخلیسازی و حمایت از صنایع داخلی کارفرما را ترغیب کردیم و توانستیم با توجه به تحویل به موقع کالای باکیفیت و با قیمت مناسب نظر آنها را جلب کنیم. تحریمها باعث شد که کارفرماها اقبال زیادی به سازندگان داخلی نشان دهند که البته فقط اقبال کافی نیست بلکه تولیدکننده نیز باید قادر باشد نیازهای کارفرماها را برآورده کند. ما در جهت برآورده کردن نیازهای کارفرماها حرکت کردیم و خوشبختانه این باعث شده اعتماد کارفرمایان به ما بیشتر و قراردادهای قابل توجهی به شرکت ابلاغ شود. بنابراین یکی از دلایل سودآوری شرکت، حجم بالای عقد قرارداد با کارفرماها و تحویل به موقع بوده است. همچنین سعی کردیم باتوجه به پیشپرداختها، متریالها به موقع خریداری شود و مدیریت ریسک نوسانات ارز و قیمتها را به شکلی در ابتدای پروژه بهکار بگیریم و این باعث شده است تا بتوانیم از این محل از زیانهای حاصله در خرید متریال جلوگیری به عمل آوریم. با تمام مشکلاتی که ذکر شد اما به کمک خداوند و تلاش همه جانبه، این مجموعه موفق شد در سال ۹۹ به فروش و سود قابل قبول و مطلوبی دست پیدا کند.
- تهدیدهای پیشروی شما چیست؟
با توجه به تحریم حاکم بر کشور ما یکی از ریسکهایی که ما را تهدید میکند نوسانات نرخ ارز است که متأسفانه در کشور ما همیشه این مشکل وجود داشته و به همین دلیل حدود ۹۵ درصد قراردادهای ما ارزی بسته میشود. در نتیجه باید مدیریت خاصی اعمال شود. هنگامی که پیشپرداخت دریافت میشود، برای هر پروژهای که تعریف شده باید سریعا متریال مخصوص آن پروژه تهیه شود که تأخیر در تامین مواد شکل نگیرد و در جابهجایی، دچار آسیب نشود. با توجه به انتقال دولتها و تغییر مدیریتها با کاهش پروژههای عمرانی مواجه خواهیم شد بنابراین این موضوع نیز ریسک دیگری است که ضرورت دارد دولت نسبت به این قضیه موضع خود را مشخص و پروژهها را فعال کند که تولیدکنندگان داخلی نیز بتوانند از این قضیه بهرهمند شوند و برای سال ۱۴۰۱ آمادگی کامل برای فعالیت داشته باشند. مسئله بعدی مطالبات است که با توجه به شرایط موجود همیشه مشکل کارفرماها بوده است. با توجه به مسئله انتقال ارز و انتقال پول مشکلاتی به وجود آمده بوده که مجبور شدیم تأخیر در وصول مطالبات را با تسهیلات بانکی و بهره ۱۸ درصد جبران کنیم و دولت و کارفرماها باید کمک کنند که مطابق قرارداد مطالبات پرداخت شود و ما سعی کردیم در این قضیه مطالبات را به شکلی مدیریت و متعادل کنیم. قوانین و مقررات از دیگر ریسکهاست که قوانین و مقرراتی که وضع میشود، متغیر است و یکی از مسائلی که وجود دارد این است که مجبور هستیم برای کل شرکت در مناقصه و قرارداد تضمین دهیم اما برای کارفرما هیچ تضمینی وجود ندارد که بابت پرداختهایش بدهد، یا قوانینی که مرتبا در مورد گمرک و بانکها تغییر میکند. اینها مسائلی است که مرتب به دلیل تغییرات و نوسانات آسیب میزند و باید در این زمینه مدیریت صورت بگیرد. ریسک دیگر خرید از خارج است که تلاش کردیم پتانسیل تمرکز بر روی تولید داخل محصولات را افزایش دهیم و محصولات بیشتری تولید کنیم و دولت نیز باید کمک کند که تحریمها برداشته یا کم شود و اگر مجدد خرید خارجی مطرح شود، میتواند به صنایع داخلی آسیب وارد کند. بنابراین باید فکر اساسی برای آن کرد. مسئله دیگر این است که کارفرماها قیمتهای چینی را با قیمتهای ما مقایسه میکنند. معمولا از تولیدات درجه ۳ و پایینتر چینی قیمت میگیرند که قیمتی بسیار پایین است و آن قیمت را با قیمتهای ما مقایسه میکنند که مقایسهای بسیار غلط است و باید کارفرماها دقت کنند محصولی که ما تولید میکنیم، با توجه به شرایطی که در کشور است، نزدیکی به مرکز تولید و تحویل به موقع بسیار بهتر از این است که کالایی را خریداری کنند که هیچ کنترلی بر روی آن ندارند و قطعا نسبت به کیفیت آن خیلی واقف نیستند.
- منبع: هفته نامه اطلاعات بورس- شماره ۴۲۱
- ملیکا حمزهئی - خبرنگار
نظر شما